Voormalig alcoholist en schrijver Jack Torrance (Jack Nicholson) is afgeholpen van zijn drankverslaving waardoor hij tijdens een driftbui zijn zoon een keer heeft mishandeld. Hij krijgt nu een tijdelijke baan als huisbewaarder in het prestigieuze Overlook Hotel in de Rocky Mountains, Colorado, dat gedurende de wintermaanden gesloten is vanwege de extreme weersomstandigheden. Jack krijgt de taak om de verwarmingsinstallatie goed in de gaten te houden en desnoods reparaties uit te voeren. De manager Stuart Ullman (Barry Nelson) heeft Jack van tevoren gewaarschuwd met het verhaal van een van de eerdere huisbewaarders, Delbert Grady, die tijdens zijn verblijf in het hotel in de winter van 1970 krankzinnig is geworden en zijn twee dochters met een bijl heeft vermoord.

Jack, zijn vrouw Wendy (Shelley Duvall) en hun zoontje Danny zullen dus voor enkele maanden de enige bewoners zijn van het grote complex. Als de familie op de laatste dag dat het hotel open is haar intrek neemt krijgen de gezinsleden een rondleiding. Tijdens deze rondleiding krijgt Danny - die kort daarvoor door een dokter is onderzocht omdat hij last heeft van buitenzintuiglijke waarneming en een imaginair vriendje met de naam "Tony" heeft gecreëerd - de schrik van zijn leven wanneer hij paranormaal contact krijgt met de Afro-Amerikaanse chef-kok van het hotel, Dick Hallorann (Scatman Crothers), die net als hij aan buitenzintuiglijke waarneming blijkt te lijden. In een persoonlijk gesprek vertelt Danny aan Hallorann dat hij weet dat er iets is gebeurd bij kamer 237, waarna Hallorann hem streng vermaant daar weg te blijven. Het telepathische contact tussen deze twee speelt later nog een sleutelrol in de ontknoping van de film.

De eerste weken als de familie alleen is in het hotel verlopen rustig. Overdag wil Jack werken aan zijn boek, waar hij nu alle tijd voor heeft. Wel ontdekt Danny, die immers gevoelig is voor bovennatuurlijke zaken, dat er geesten in het hotel ronddwalen. Hij ziet telkens tweelingzussen. Op een gegeven moment ziet hij ze in stukken gehakt in de gang bij kamer 237 liggen; dit zijn de meisjes die in de winter van 1970 op diezelfde plek door hun vader zijn vermoord.

Enkele weken daarna volgt een zware sneeuwstorm en valt de telefoonverbinding uit, waardoor het hotel van de buitenwereld is afgesneden. Vanaf dat moment volgen de gebeurtenissen elkaar in hoog tempo op. Jack Torrance zit op een gegeven moment de hele dag alleen nog maar achter zijn schrijfmachine en reageert steeds geprikkelder wanneer Wendy hem iets vraagt of aanbiedt iets voor hem te doen. Ook lijkt hij zich nauwelijks nog om zijn zoon te bekommeren, waar het helemaal niet zo goed mee gaat; Danny is namelijk voortdurend angstig en wil het liefste zo snel mogelijk weg uit het hotel. Op een gegeven moment blijkt Danny ook onverklaarbare verwondingen aan zijn hals te hebben. Wendy beschuldigt eerst Jack ervan dit gedaan te hebben. Later vertelt ze Jack dat er in de badkamer van het hotel iemand aanwezig is die Danny heeft aangevallen. Wanneer Jack gaat kijken vindt hij in bad een naakte vrouw, die in een zombie verandert wanneer hij haar liefkozend vastpakt.

Hoewel er behalve Jack, Wendy en Danny niemand in het hotel aanwezig is,blijkt er op een avond in de balzaal toch een feest in 'jaren 20' stijl aan de gang te zijn. Jack wordt uitgenodigd om tot deze 'club' toe te treden. Hij maakt eerst kennis met de barkeeper Lloyd (Joe Turkel). Vervolgens maakt hij kennis met de eerdere huisbewaarder Delbert Grady (Philip Stone). Grady vertelt Jack dat hij zijn vrouw en kinderen maar eens moet corrigeren. Dat had Grady zelf immers ook gedaan: zijn eigen kinderen wilden niet luisteren, dus had hij hen 'gecorrigeerd'. Als gevolg van dit onderhoud verliest Jack de laatste controle over zijn eigen gedachten.

Wanneer zijn vrouw, die de veranderingen in zowel Jack als Danny bemerkt - ze heeft inmiddels ook ontdekt dat Jack al die maanden achter de schrijfmachine steeds dezelfde zin heeft getypt, namelijk All work and no play makes Jack a dull boy (tevens een Engels spreekwoord) - suggereert dat het beter voor Danny is weg te gaan, scheldt Jack haar eerst woedend de huid vol en zegt dat hij voor alles zijn plicht als huisbewaarder niet wil verzaken. Hij wordt vervolgens door Wendy bewusteloos geslagen en opgesloten. Wanneer hij weer bijkomt besluit Jack dat het welletjes is en dat hij net als Grady destijds zijn gezin moet vermoorden met een bijl.

Danny heeft op dat moment op paranormale wijze alweer contact gehad met de kok van het hotel. Deze is zo spoedig mogelijk vertrokken naar het hotel, dat inmiddels compleet is ingesneeuwd. Wanneer de kok die avond in het hotel arriveert, wordt hij in koelen bloede door Jack vermoord met een bijl. Danny en zijn moeder kunnen de auto's en sneeuwscooter niet meer gebruiken om te vluchten, omdat Jack die al eerder onklaar had gemaakt. Nu de kok echter zijn sneeuwscooter daar heeft staan, kan dit wel. Danny weet uiteindelijk naar buiten te vluchten en verbergt zich in het reusachtige labyrint voor het hotel. Jack verdwaalt en Danny en Wendy kunnen uit het hotel ontsnappen. Jack vriest dood in het doolhof.

Toen ze bij het hotel aankwamen heeft Jack gezegd dat hij het gevoel had al eens eerder in dit hotel geweest te zijn, en alsof hij er eigenlijk altijd al geweest was. De film eindigt dan ook met een foto die is genomen op 4 juli 1921 waarop Jack nu prijkt als middelpunt van een feest en met een trotse blik in de ogen het glas heft...'