Een witte ochtend, eerste dooi de lucht wit-grijs, egaal gespreid en aan de lange horizon welt nu een witte zon. Geen wind, beweging of geluid. Er botten waterdruppels uit; aan iedre tak en iedre struik zijn knoppen licht. Een hartstochtsloze en totale aanwezigheid maakt zich nu kenbaar en het is of in een diepe adempauze van de tijd, dichtbij, een pasgeboren kind zich stil, volmaakt en ademend bevindt. Maria Vasalis,

Zie de Lente Barst plots in de sneeuw de helleborus open trompettert leven en knalt geel forsythia. Guur waait de lente weg de stille winter dun hoog licht verdrijft behaaglijk vuur. Ineens moet alles uit zijn grond of tak in bermen joelen paardebloemen de kromme wilg rilt in zijn lichte groen. Daar staan wij ook, naakt en koud met bloesem in grijzig haar en willen warm en wild en dat we houden van die schrille kleuren van elkaar. Marjoleine de Vos

Lente Voorzichtig beginnen te spelen binnen een groenende koelte de bloemen met name te groeten en van harte te ontsluiten aarzelende kamers. Het brood met elkaar te delen, de koele beekval te voelen. En in de avond te wachten de bevende witte vlinders; de kamperfoelie gaat open. Ida Gerhardt

Lente   Een vogeltje, een vogeltje. Hoort wat het meldt, Wat het in zijn lieflijke liedren vertelt! Het roept: 'komt kindren, komt lammetjes, eruit! Het spel lokt het kind, 't lam 't grazige kruid. En alles wat leeft en het luchtruim doorzweeft, Dat juicht nu de lente haar bloemenkleed weeft, Wat vinnen heeft zwemt en wie benen heeft springt, Wat vleugels heeft vliegt en wie zingen kan zingt.' A. van der Hoop Juniorsz.